Leven met een chronische ziekte kan rouw impliceren...

Wanneer je te horen krijgt dat je lijdt aan een chronische ziekte, staat je wereld op zijn kop. Het lijkt wel alsof je hele wereld instort en je geen zicht meer hebt op een mooie en zorgeloze toekomst. Emoties als boosheid en machteloosheid nemen dan vaak de bovenhand, waarom-vragen spoken door je hoofd. Volkomen begrijpelijk dat je niet helemaal jezelf bent, aangezien het een rouwproces is waar je doorheen gaat. Het valt niet te ontkennen dat deze diagnose invloed op je hele leven heeft, maar het is belangrijk om te leren dat je niet je ziekte bent en dat is iets om mee te nemen op moeilijke momenten.

Een rouwproces komt op gang

Zo goed als iedereen die te horen krijgt dat hij of zij een chronische ziekte heeft, gaat door een vorm van rouwproces. Hier zijn geen algemene regels voor omdat ieder mens uniek is en op een geheel eigen manier omgaat met dergelijk nieuws. Emoties als boosheid of machteloosheid, het dilemma tussen aanvaarden of vechten of het loslaten van je toekomstbeeld, een breed scala aan emoties passeren de revue. Het is dan ook heel belangrijk jezelf alle tijd te geven die je nodig hebt om het nieuws een plaats te kunnen geven. Vaak en bij veel mensen komen steeds dezelfde zaken terug:

• Loslaten van je toekomstbeeld. Door de diagnose ga je vaak anders naar de toekomst kijken. Je maakt andere plannen en bekijkt veel vanuit een ander perspectief. Daarom niet slechter, wel anders.
  
• Je omgeving ziet het niet. Een chronische ziekte kan heel onderhuids aanwezig zijn zodat het voor de omgeving niet steeds evident is hiervoor begrip te hebben (zie verborgen verlies). Zie dit niet als een teken van onwil maar eerder als onwetendheid. Praat dan ook open met je naasten over wat er met jou aan de hand is.
  
• Aanvaarden of vechten. Dit dilemma komt vrijwel iedereen met een chronische ziekte tegen. Vaak zien we dat het aanvaarden tijd vraagt omdat de eerste reflex veelal vechten is.
  
• Emoties als boosheid en machteloosheid, hopeloosheid. Het is volkomen normaal deze gevoelens te hebben. Je vraagt je bijvoorbeeld af waarom het nou net jou moet overkomen of waaraan je dat te danken heb. Vele vragen en weinig antwoorden zorgen voor een vloedgolf aan diverse emoties.
  

Enkele tips om jezelf staande te houden in deze moeilijke periode:

• Zelfhulpgroepen kunnen jou en je naasten ondersteunen tijdens het rouwproces waar je doorheen moet.
• Je bent niet je ziekte is een besef dat pas na verloop van tijd tot je zal doordringen. Ook jij kan nog mooie zaken in het vooruitzicht hebben, ondanks je ziekte.
• Je omgeving ziet het niet altijd dus ga samen met hen op zoek naar een manier om alles een plaats te geven en te verwerken. Ook voor hen is er een soort van rouwproces, net zoals het dat voor jou is. Praat er samen over.
  
• Durf je tijd te nemen om te rouwen...