Hart-benadering

Rouwen in vier stappen: de HART-benadering...

"Ik werk volgens de HART-benadering om rouwprocessen te begeleiden. Enerzijds werk ik vanuit mijn hart, anderzijds werk ik met mijn hart..."


Het is voortdurend heen en weer gaan met rouwbewegingen: bewegen tussen vasthouden en 'loslaten'. Bewegen tussen vasthouden en anders leren vasthouden... Bewegen tussen je verbinden met... en anders leren omgaan met... Bewegen tussen lichamelijke aanwezigheid en symbolische aanwezigheid, aanwezigheid in je hart.

H ou vast, koesteren, verbinden, erkennen, benoemen

A nders leren mee omgaan, op een andere manier verbinden

R ust vinden, vrede ervaren in het gebeurde, accepteren

T oekomst

1.Hou vast, 'vasthouden', verbinden


'Vasthouden' van de persoon die je mist, je verbinden met het gebeurde, met de situatie,... Deze stap brengt vaak emoties met zich mee: je wordt als het ware met je neus op de feiten gedrukt. Dit 'vasthouden' betekent je er mee verbinden. Tijdens een rouwproces betekent dit:


  • vertellen, vertellen en nog eens vertellen: mogen benoemen en durven herkennen en erkennen van je verlies
  • je bewust worden van hoe jij de situatie hebt beleefd
  • je emoties uiten
  • zeggen/doen wat je graag nog wil zeggen/doen
  • koesteren wie/wat je hebt lief gehad (letterlijk of figuurlijk aan je hart drukken)
  • herinneringen maken of koesteren


Tijdens deze stap is het belangrijk dat je je verlies kan delen. Dat er (eindelijk) erkenning komt voor je verlies. Misschien kon je geen afscheid nemen van iemand en wou je hem/haar toch nog iets zeggen. Dan kan je bijvoorbeeld via woorden (een brief), via tekeningen, via visualisatie, via creatieve technieken iets uitwisselen met diegene die of datgene wat je verloren hebt.

Deze stap is verliesgericht. Je bent gefocust op de verandering, het verlies, het rouwproces.


2.Anders mee omgaan, op een andere manier verbinden...


Iemand of iets op een andere manier leren vasthouden, je op een andere manier ermee verbinden. 


Deze stap houdt in dat we onze blik weer richten op het leven. Dat we omhoog kijken, ons richten naar de buitenwereld.

Om je te richten op de buitenwereld, moet je eerst iets intenser maken, iets koesteren, iets vasthouden (zie punt 1). Daarna pas kan je het zachtjes verder van je wegleggen, om het daarna misschien weer even vast te houden en weer nog wat verder weg te leggen… Deze stap is herstelgericht, levensgericht. Je richt je blik naar omhoog, naar je omgeving, naar het leven. 


3.Rust vinden, vrede ervaren in het gebeurde, accepteren, betekenisgeving


Aanvaarding is niet hetzelfde als onverschilligheid. Het is een bewuste keuze om te leren leven met het gemis, met het feit dat 'het is wat het is'.


Aanvaarden kan je 'gemakkelijker' leren bijvoorbeeld,

  • door een ritueel uit te voeren
  • door de betekenis of de zin die je aan het gebeurde probeert te geven
  • door de persoon of het gebeurde een plek te geven in je hart
  • door een nieuw doel te stellen en opnieuw in het leven te leren staan


4.Toekomst


Durven opnieuw kijken naar de toekomst. Je verlies integreren in je leven, verweven in je leven. Leren leven vanuit de realiteit van het gemis en het verlies.

Rouwverwerking heeft uiteindelijk als doel de natuurlijke balans tussen verlies en vernieuwing, tussen gemis en zingeving te herstellen, zodat het leven weer kan gaan stromen en nieuwe mogelijkheden kan bieden. Het is een evenwicht waarnaar je misschien levenslang moet/mag zoeken. Waarbij je levenslang kan bewegen tussen 'nabijheid' en 'afstand'. Waarbij je je hele leven misschien aan het rouwen bent, en dat is ok...

Dit alles is absoluut niet gemakkelijk. Dit is absoluut niet evident. 

Ik wil je hier graag bij helpen en ondersteunen.