Verlies van gezondheid tast verschillende aspecten van je leven aan...

Het nieuws dat je ziek bent of dat er een chronische ziekte bij je ontdekt is, slaat in als een bom. Het is dan net of de grond onder je voeten vandaan zakt. Je hele toekomstperspectief is in één keer anders. Op één of andere manier moet je dit een 'plekje' geven, leren aanvaarden, er leren mee leven.

Dit is vaak een proces van dingen los moeten laten en je lot accepteren. Dat is niet gemakkelijk en is een serieus rouwproces. Het valt niet mee om daarmee om te gaan en hierdoor wellicht een stukje controle op het leven te verliezen.

Alles wordt anders.

Na de diagnose worstel je met allerlei vragen en kom je in een soort emotionele achtbaan terecht:

• in eerste instantie is er waarschijnlijk verdriet
• misschien zijn er gevoelens van frustratie of woede
• het gevoel van onrechtvaardigheid om datgene wat jou is overkomen
• het onzekere van niet weten hoe het allemaal verder moet, kan zorgen voor depressieve gevoelens
• het kan ook zeker je gevoel van eigenwaarde aantasten
• niet alleen jouw leven verandert: ook dat van je partner, kinderen en van je familie
• door je ziekte heb je waarschijnlijk meer hulp nodig bij allerlei dagelijkse bezigheden. Je voelt je misschien hierdoor afhankelijk en wat bezwaard richting je naaste omgeving. Het heeft in ieder geval veel invloed op de relaties en omgang met anderen.

Je gezondheid gaat langzaam achteruit.

Eerst had je nog een gezond goed functionerend lichaam. Nu ben je waarschijnlijk zover dat je steeds weer een stukje moet gaan inleveren. Waardoor je wellicht beperkt wordt in je bewegingsvrijheid en zelfstandigheid. Je hele toekomstperspectief verandert. Dat moet je zien te 'verwerken', te verweven op een bepaalde manier. (Lees hier meer over de HART-benadering).

Je moet je ziekte wel zelf dragen, maar je staat er niet alleen voor.

Uiteraard heeft zoiets tijd nodig en dat hoef je niet alleen te doen. Zorg ervoor dat er iemand is waarmee je goed kan praten, die je - als je er even doorheen zit - een luisterend oor biedt en je helpt waar dat mogelijk is. Door het met iemand te delen kan dit enorm opluchten. Je kan al je frustraties en je gevoel van onrechtvaardigheid maar ook je verdriet en pijn van je af praten.

Misschien kan je schrijven... Schrijven helpt om alles even op een rijtje te zetten. Schrijven werkt vaak therapeutisch. Je kan in een dagboek schrijven, maar je kan ook in briefvorm schrijven. Je kan bijvoorbeeld een lieve troostende brief schrijven naar jezelf...

Verlies van gezondheid heeft vaak veel impact op je hele leven

De manier waarop je naar jezelf kijkt, verandert. Je gevoel van eigenwaarde wordt anders. Kortom je hele leven draait ineens een andere richting op. Dat wil niet zeggen dat het leven ophoudt. Integendeel, maar als je (chronisch) ziek bent en je kan steeds minder dan moet je eerst die klap zien te verwerken en een 'plekje' geven, te verweven in je leven. Je raakt een stukje controle op het leven kwijt. Dingen die je altijd deed zoals hobby's of sport, je werk of je huishoudelijke taken kan je misschien niet meer uitoefenen.

Maar ook de relaties en omgang met anderen wordt totaal anders. Misschien ging je met een goede vriend iedere week sporten. Nu je door je ziekte niet meer kan sporten, wordt de relatie of vriendschap met je vriend ook anders. Dat wil niet zeggen dat de vriendschap er niet meer is. Integendeel, deze kan zich zelfs eerder verdiepen. Maar het is alleszins een zoeken naar nieuw evenwicht.

Het is een heel rouwproces om het verlies van je gezondheid te 'verwerken', te integreren in je leven. Dit gaat vaak niet zonder slag of stoot. Daar is vaak veel tijd voor nodig, misschien wel een heel leven lang...

Tips over omgaan met je chronische ziekte...

• Kijk en zoek altijd naar iets wat je nog wel kan doen. Denk in termen van mogelijkheden, oplossingen, kansen, ipv beperkingen, problemen, tegenslagen... (Ik weet het, gemakkelijker gezegd dan gedaan...)
• Wees eerlijk tegenover jezelf en anderen: als je een rotdag hebt, zeg dit dan ook, het lucht op.
• Durf hulp te vragen als iets niet lukt. 
• Onderhoud sociale contacten en kom af en toe eens buiten. Ook al betekent het dat je uit je comfortzone moet komen...
• Probeer van de kleine dingen te genieten. Gun jezelf af en toe een extraatje (en nee, dat hoeft niet noodzakelijk duur te zijn).
• Plan structuur in je leven. Misschien valt je werk weg, waardoor de vaste structuur in je leven weg valt. Dan kan het goed zijn om een andere structuur op te bouwen. 
• Zoek meerdere 'luisterende oren'. Dan kan je gewoon eens lekker 'zagen' als je daar zin in hebt, zonder één persoon te overbelasten...
• Stel een bucketlist op en start vandaag met je lijst af te strepen. Zoek mensen, vrijwilligers, vrienden die jou daar willen bij helpen. Ik ben er zeker van dat heel wat mensen bereid zullen zijn om jou te helpen bij je levensplezier!!!!
• Overweeg om een huisdier aan te schaffen... Misschien deeltijds met iemand anders? Zo'n dier biedt vaak troost op eenzame momenten.
• Zoek professionele hulp indien nodig.
• Probeer regelmatig te ontspannen en je focus te verleggen...
• En tot slot: Je bent niet je ziekte. Je hebt een ziekte...